Dag 7: zwemmen en catamaranregatta.

Ondertussen is onze groep een hecht kliekje geworden en liggen we de hele voormiddag rond en in het zwembad te kletsen en moppen te vertellen. 's Middags wagen enkelen zich nog eens aan de aquagym met G.O. (gentil organisateur) Willy. Na de aquagym is er zoals elke dag weer een middagspel in het zwembad. Vandaag: gladiatoren! De stoerste gasten van de hoop meten zich met de G.O.'s!

In de namiddag zijn de ingeschreven voor de regatta met de catamarans. Ondertussen kunnen we het al zo goed dat we vrij snel rond twee boeien kunnen navigeren en terug naar het strand kunnen geraken! Sterk, hoe snel je dit kan leren.

's Avonds staan het eten volledig in het teken van de overheerlijke langousten op de barbecue en andere zeevruchten en vis. Ook voor de vleeseters is er zoals elke dag meer dan voor elk wat wils. Dresscode vanavond is 'elegant' en iedereen heeft duidelijk z'n best gedaan met de sjiekste jurken en de mooiste hemdjes.

Na het avondeten kijken we nog naar het einde van de show 'Feërie' in het amfitheater, losjes geïnspireerd op de Moulin Rouge...

Dag 6: een vroege zonsopgang, catamarannen en white party.

Om vier uur ’s ochtends gaat de wekker. Samen met een paar mensen van de groep beklimmen we de westelijke berg naast het dorp om de zonsopgang mee te maken.

Zowel in de voormiddag als in de namiddag gaan we zeilen. We kunnen steeds meer mensen van onze groep overhalen om eens mee te gaan met de catamaran.

Rond de middag moeten onze handdoeken weg van de ligbedden van het hoofdzwembad. Alles wordt in gereedheid gebracht voor de white party.

’s Avonds rond half acht komt iedereen volledig in het wit aperitieven en eten rond het zwembad. Na het eten gaat het naar het terras boven het zwembad voor de enige echte white party. (Wederom geen foto's genomen wegens te hard aan het dansen!)

Dag 5: kayakken, modeshow, en rosé. Veel rosé. :-)

In de voormiddag houden we het kalm, de avond voordien nog in het achterhoofd (en bij sommigen in het voorhoofd). Rustig ontbijten en in het zwembad hangen. Tegen dat de aquagym begint, komen we op gang. De tweede keer al deze week. Wordt dit een dagelijkse afspraak?

Na de aquagym een zwembadspel met surfplanken:

’s Ochtends hadden we ons ingeschreven voor de Armada, een tochtje met alle catamarans achter elkaar, een soort van wandeling op de zee. Spijtig genoeg is er in de namiddag wederom geen wind, en vervangen we de catamarans door kayaks. Zelf peddelen is wel een pak fysieker dan je laten meevoeren door de wind! We varen om de bergen heen naar een verlaten strand een eindje verderop, waar we in het water duiken voor wat afkoeling. Een G.O. met een motorbootje brengt ons fris drinkwater, ideaal.

Op de terugweg steekt de wind dan toch nog op, en eens weer aan land wordt de kayak al gauw weer vervangen voor de surfplank.

Bij onze terugkomst op de kamer vinden we op ons bed datgene waar de andere gasten al dagen over spreken: de handdoekzwaantjes. J

Bij het aperitief volgen we de modeshow, ons gebracht door G.O.’s, G.M.’s en kindjes van de mini-club en petit-club.

Voor het avondmaal schuift het restaurantpersoneel een tafel voor wel 26 personen bij elkaar. Na het eten blijven we hangen tot het restaurant gepoetst wordt, en dan schuiven we op naar een grote cirkel in de bar waar de rosé rijkelijk blijft vloeien…

Dag 4: eindelijk wat wind voor het watersporten! En beachparty baby!

's Morgens was er afspraak met The Insiders voor een tornooitje beach volley. Het plein moest eerst natgespoten worden, want ondanks het vroege uur zou je je voetzolen verbranden als je zonder schoeisel op het zand zou komen.

We konden spijtig genoeg niet deelnemen aan het volleytornooi, want we waren ingeschreven voor nog een zeilles. Ook spijtig: weer onvoldoende wind om de zee op te gaan. Dan kregen we maar meteen een theoretische les voor ‘professionals’: wat te doen als je kapseist met een catamaran? Ook altijd handig om weten!

’s Middags liet ik me overhalen om mee te doen met de aquagym. Nooit gedacht dat je dat effectief zo hard in je spieren zou voelen!

Na de aquagym was er het dagelijkse zwembadspel. Vandaag: proberen een tennisbal met een golfclub door een reddingszwemband te mikken. Niet makkelijk! Als ik goed gevolgd heb, is geen enkele van de spelers er effectief in geslaagd de bal door de zwemband te krijgen.

Na de middag trok de wind weer aan en wilden we weer de zee op. Met catamaran en surfplank haalden we eindelijk, voor het eerst deze vakantie, een aanvaardbare snelheid. Nu was ik eindelijk zeker dat mijn kennis van 20 jaar geleden nog van pas kwam: surfen is als fietsen, dat verleer je niet.

’s Avonds gingen we eten in specialiteitenrestaurant El Qitun. Een pompoensoepje, als voorgerecht gamba’s met avocado, hoofdgerecht keuze uit gebakken zalm of filet de boeuf en als dessert een citroentaartje of een crème brûlée. Op de foto zie je het zwembad voor El Qitun.

Van het restaurant ging het rechtstreeks naar de beachparty. Ik heb enkel een foto van de voorbereidingen van de party, op de fuif zelf had ik het te druk met dansen. ;-)

Dag 3: zeillessen op de catamaran

’s Ochtends schreven we ons op het strand in voor een zeilles op een van de catamarans. Na het ontbijt vlogen we er meteen in met leraar Saïd. Echt veel wind was er niet, maar dat vonden we als beginners aanvankelijk nog niet te erg. Op een half uurje leerden we de basics van het zeilen: zeil aantrekken, roer naar één kant duwen, wachten tot de wind de fok in de andere richting blaast, dan zelf aan de andere kant gaan zitten en de fok in de andere richting vastmaken.  En hup, je bent gedraaid. Omdat er veel gegadigden waren mochten we het na een half uurtje al alleen proberen. Blijkbaar waren we goed opgeleerd, want we raakten zelf weer zonder hulp aan wal.

Nu er af en toe ietsjes meer wind was dan gisteren waagde ik me na het zeilen toch ook nog eens op de surfplank. Eén van de volgende dagen ga ik er toch meteen ’s morgens eens voor, want dan is er het meeste wind… Windsurfen zonder wind heeft niet veel nut. J

Op de middag slenterden we even langs het strand naar de andere kant van het Clubdorp. We zagen dromedarissen passeren op het strand en vonden ook de drie andere zwembaden van Sinai Bay.

Gelukkig staan er om de haverklap waterkoelers: je kan hier liters water drinken zonder naar het toilet te moeten, dat zegt genoeg over hoe belangrijk het hier is van goed veel water te drinken.

Terug bij het hoofdzwembad zagen we dat het tijd was voor het ‘gekke dansje van de dag’. ;-)

Daarna werd alles in gereedheid gebracht voor het waterspel van die middag: over een rij surfplanken proberen tot aan het midden van het zwembad te raken zonder in het water te vallen. De kleintjes slaagden vaker in het opzet dan de groteren, geholpen door hun pluimgewicht. J

In de namiddag hielden we een siesta op de kamer, in de airco, even weg uit de hitte.

’s Avonds is er ook telkens een korte show voor het eten, in de bar. Vandaag waren er de ‘draaiende derwisjen’. Met hun kleurrijke rokken bleven ze maar draaien en draaien en draaien en draaien… Op het einde van hun dans gingen er zelfs gekleurde lichtjes aan in hun rokken.  Wie wilde mocht zelf een poging wagen.

We sloten de avond af met de show Cleopatra in het amfitheater.

Dag 2: Snorkelen, coffee games, windsurfen...

Na het ontbijt besloten we te gaan snorkelen in de prachtige koraalriffen. Mijn camera is spijtig genoeg niet waterbestendig, dus pik ik een filmpje van YouTube dat een idee geeft hoe de zee er hier aan het Clubdorp onder water uitziet.

Time flies when you're having fun, na het snorkelen vlogen we al meteen in de aperitief voor het middageten: 'Karnak' was de cocktail du jour. Appelsap, sinaasappelsap, ananassap en rum. Verder gieten we ons maar goed vol met water, echt wel nodig in deze hitte. 

's Middags tijd voor een coffee game/quiz met de G.O.'s in de schaduw van de bar, kwestie van het middageten wat te laten zakken voor we ons weer in de zon wagen.

's Avonds lessen windsurfen. 

Probleem: geen wind. Planche à voile werd voor ongetrainde windsurfers al gauw planche à val. Maar geen nood, de ochtend nadien zou er weer wind zijn.

’s Avonds genoten we van een concours de rock ’n roll, uiteraard van het lekkere buffet en na de ‘Grease’-show stapten we nog eens binnen in de nachtclub Mirage.

Terug op de kamer voelt de 26 graden die we op de airco ingesteld hadden té koel aan, en verzetten we de temperatuur naar dertig graden. Kan je je dat voorstellen? 

Dag 1: aankomst in Club Med Sinai Bay

Vroeg in de ochtend vertrekken we naar de luchthaven, alwaar we perfect op tijd aankomen voor een warm onthaal door The Insiders, Brussels Airlines en Club Med. Het inchecken en inschepen verloopt vlot en op tijd, en weg zijn we: op naar Club Med Sinai Bay! Bye Bye druilerig België!

In Egypte laten we een keer of drie naar ons gezicht kijken voor we de nodige stempeltjes in ons paspoort krijgen, en eenmaal buiten met onze bagage worden we opgewacht door de G.O.’s, de Gentil Organisateurs van Club Med die ons de nodige info over de kamers geven en zorgen dat we in de juiste bus terechtkomen.

We rijden zo’n half uurtje door wat wel de Grand Canyon lijkt te zijn…

… om dan aan te komen in Club Med Sinai Bay.

In het amfitheater krijgen we meteen een koel drankje en een fris handdoekje voorgeschoteld. Da’s nodig ook, want het is hier letterlijk drie keer zo warm als in België: een graad of veertig.

Op naar de kamer, die wel bijna een klein appartement lijkt: zo groot!

Van al dat reizen hebben we honger gekregen, dus lopen we al een eerste keer door de buffetten in het restaurant. Zoveel keuze dat je amper kan kiezen!

Ondertussen zijn onze koffers naar de kamer gebracht en kunnen we ons gaan omkleden om naar het prachtige zwembad te gaan. De cocktails worden tot aan je comfortabele ligzetel gebracht.

 De Rode Zee ziet er vredig uit bij zonsondergang.

Morgen naar... Club Med Sinai Bay in Egypte!

Hey, hier zijn we weer! Wie had dat gedacht? Ik had verwacht dat dit een tijdelijke blog zou worden, maar ik mag hem nu plechtig 'heropenen': morgen vertrekken we namelijk naar Club Med Sinai Bay in Egypte, opnieuw met The Insiders! How 'bout that? :-)

Hier in België regent het al sinds einde maart, zo lijkt het wel. Hoog tijd voor wat zon. Dat gaat in Egypte aan de Rode Zee in Taba geen enkel probleem vormen: in de dag is het er rond de veertig graden, 's nachts bijna dertig. Verkoeling zullen we zeker kunnen gebruiken. Club Med zorgt daarvoor in vorm van ijsgekoelde cocktails, prachtige zwembaden met zicht op de Rode Zee, zeillessen, snorkellessen en duiklessen. We gaan er zeker wat bijleren.

Ziet dat er niet heerlijk uit, in vergelijking met wat je nu door je raam in België ziet? Ik kan het alvast goed gebruiken, er een weekje tussen uit, relaxen, lekker eten, genieten van de zon...

Morgen meer, met de eerste indrukken vanuit het clubdorp in Sinai Bay!

Kan je niet wachten? Surf dan alvast naar de site van Club Med.

Dag 5: het einde komt alweer in zicht

We doen ons voor de laatste keer tegoed aan het uitgebreid ontbijtbuffet in restaurant Les Cerfs en gaan voor een laatste keer op pad met monitor Sébastien. We proberen tijdens de momenten dat ons de laatste kneepjes aangeleerd worden nog volop te genieten van de zon. Maar België roept: onze ingepakte tassen staan al in de koffer wanneer we van de piste afkomen. Mijn reisgenote kan het ook in de namiddag nog niet laten om de piste op te gaan, ik verkies een laatste loungemoment in de bar met een boekje, een beetje uitrusten voor we de vermoeiende reis naar huis weer aanvatten.

We lopen een laatste keer door de gang met het vasttapijt met hoeven van berggeiten:

Bij het naar beneden rijden zien we de mist in het dal al voor ons opdoemen en nemen we met spijt in het hart afscheid van Valmorel en Club Med. We zullen de zon, de luxe en service van de G.O.'s zeker missen wanneer we weer thuis zijn!

Dag 4: grenzen verleggen

Donderdag startte met speciale plannen voor de snowboardles: vandaag geen normale pistes, maar in de voormiddag bordercross en in de namiddag big air jumps op een grote airbag. We leerden de bochten aansnijden op de bordercrosspiste - vooral niet afremmen, sneller is makkelijker - en hielden zelfs twee kleine competities. In de namiddag ging ik mee naar de grote airbag in het snowpark, ervan uitgaande dat ik gewoon zou kijken. Waaghalzerij is niet aan mij besteed. Maar wanneer iedereen springt, zelfs de jonge Australische Luka, en iedereen slaagt in zijn eerste sprong, dan ga je toch ook? Vier keer waagde ik de grote sprong. Weer wat grenzen verlegd! Een fotograaf van Club Med ging met ons mee om alles op de gevoelige plaat vast te leggen. Het resultaat daarvan kunnen we in de Club zien op de Ipads die in het fotografenhoekje opgesteld staan.


Wat verder ook opvalt aan het hotel, is de aandacht voor kinderen, van alle leeftijden! Voor de hele kleintjes, zelfs baby's van een paar maanden, is er opvang wanneer de ouders op de latten staan. De peuters en kleuters hebben hun eigen miniclub, en zelfs een eigen restaurant met kleine stoeltjes en tafeltjes, en aangepaste gerechtjes (zachte groentjes en purees). De kinderen kunnen zich uitleven in een aangepaste 'sneeuwwereld', schaatsbaan, of lessen aangepast aan hun niveau. Elke avond is er ook een show in de bar voor de kinderen: ze mogen zelf het podium op, of er staat een dansende beer vooraan die hen de pasjes aanleert:

Een onschuldige kinderhand mocht zelfs samen met de Canadese chef de village het gloednieuwe Club Med-dorp inwijden door het lintje door te knippen:

Na opnieuw uitgestoomd te zijn in het stoombad, eten we weer ons buikje rond in een van de restaurants en begeven we ons voor de avondanimatie naar de bar. Vandaag is het thema 'Ice', zoals je kan zien:

Na de Ice-show geeft de dj nog het beste van zichzelf in zijn 'booth', en wij op de dansvloer... tot in de kleine uurtjes!

Dag 3: diepsneeuw en zwarte piste!

Tijdens de lessen mochten we soms - uiteraard enkel onder begeleiding van monitor Sébastien - van de pistes afwijken. Let op: doe dit nooit zonder professionele begeleiding: lawinegevaar! We leren snowboarden in diepsneeuw, en zakken er af en toe ook wel eens vervelend diep in weg. Maar in poedersneeuw snowboarden is leuk, sporen trekken waar nog niemand je voorgegaan is... het heeft iets. In de namiddag wagen we ons aan een 'teleski difficile', zoals het bordje ons waarschuwde. Een zogenaamd pannenkoekenliftje of paddenstoelenliftje met een helling van maar liefst 60%. De stoere mannen in de groep zeiden dat er niks aan was, dat je zelfs gewoon het liftje kon vasthouden en je op de kracht van je armen naar boven kon laten trekken. Ik geloofde nooit dat het kon, maar wie ben ik, de minst ervaren van de groep... Uiteindelijk haalde ongeveer de helft van de groep de top, waaronder ik! Fier! De stoere roepers die zich aan hun armen naar boven wilden laten trekken moesten ergens halfweg afhaken.

Vandaag zouden we zowel 's middags als 's avonds eten in à la carte restaurant La Laiterie. Hier zie je een paar voorbeeldjes van gerechtjes: een overbelichte maar desondanks overheerlijke tartare de saumon en een souris d'agneau met lekker gekruide champignons en rozemarijnpatatjes in de schil:

Om de dag af te sluiten deden we zelfs een stukje zwarte piste. Ook dat hebben we overleefd. Terug aan de club verliet onze monitor ons voor die dag. De diehards gingen nog even opnieuw de pistes op, maar ik hoorde de hammam al roepen. Heerlijk ontspannen na de inspanning. We aten voor een keer niet in de buffetrestaurants Les Cerfs of Céleste, maar in La Laiterie, het à la carte restaurant. Daar aten we gekoelde spring rolls als voorgerecht, een tonijnsteak met tempura van groentjes als hoofdgerecht en een crème brulée als dessert. De avond werd afgesloten in de bar met een live optreden met rustige muziek, een welkome afwisseling na het showgeweld van de vorige avond.

Dag 2: de eerste snowboardlessen

Gordijntjes opengetrokken: we zien mooi helder weer vanop ons balkon. Yes! Slapen lukt hier prima. Als je stil bent, kan je een speld horen vallen in je kamer. Geen geluiden van de gang of de buren, zelfs niet van de muziek in de bar. Op naar het ontbijtbuffet in Céleste. Vers fruit, versgeperst fruitsap, pannenkoekjes, verschillende soorten brood, charcuterie, eitjes gebakken of gekookt, spek, yoghurtjes: voor elk wat wils. We laten het ons smaken, energie opdoen voor onze eerste snowboardles. Onze snowboards en boots zitten in afgesloten lockers op de benedenverdieping. Vandaaruit kunnen meteen buitenstappen naar het verzamelpunt voor de lessen. Aangezien we al wat ervaring hebben met snowboarden, ondanks het feit dat ik nooit eerder lessen volgde, zitten we in klas 2. Onze monitor van ESF heet Sébastien, een geboren en getogen Valmorelien. Als hij de pistes niet als z'n broekzak kent, dan kent niemand ze! Geen busjes of wandeltocht naar het begin van de piste: de pistes beginnen aan het hotel: makkelijker kan niet. We vliegen er meteen in. Hoewel het voor mij twee jaar geleden is, en ik zeker geen durfal ben, kan ik nog net volgen met de groep op niveau twee. Het zonnetje schijnt heerlijk en de sneeuw ligt er prima bij: met dank aan de sneeuwstorm van vorige week. Van lift naar piste, naar piste naar lift... nergens moeten we wachten, alles gaat vlot. Genieten!

De voormiddag vliegt om, en 's middags houden we alweer halt aan de 'club' voor het middageten. Opnieuw kunnen we kiezen uit verschillende soorten gegrilde vis, vlees, tempura van groentjes, rauwe groentjes, soep... Maar niet te lang kiezen, want de namiddaglessen wachten! Opnieuw vliegen we van piste naar piste, tot onze energie stilaan op raakt. Terug in de lockerkamer gooien we de natte boots uit en steken we onze voetjes weer in soepele sportschoentjes om snel naar de kamer te gaan om onze bikini aan te trekken. We lazen immers dat er een hammam aan het zwembad was: ideaal om de stijve koude spieren op te warmen en los te maken. Het stoombad is heerlijk warm, het is er zo zalig dat je bijna zou wegdutten. Na een kwartiertje stomen kan je je afspoelen onder een van de regendouches bij het zwembad. Helemaal ontspannen kan je terug naar je kamer om je klaar te maken voor een gezellig avondje in de bar...

's Avonds in de bar sloven de animatoren zich uit om je te amuseren. Deze avond wordt geen moeite gespaard om je terug te brengen naar de fifties, sixties, seventies, eighties, nineties en het nieuwe millennium. Jurkjes met pailletten, pruiken in alle kleuren en maten, gekke brillen en hemdjes, en houten gitaren lieten de sterren van weleer herleven op de podia. Voor elk millennium werd er ook een dansje aangeleerd dat iedereen kon meedansen. En dat bleek een groot succes: de hele dansvloer stond telkens vol. Ze kennen hier iets van sfeer maken!

Dag 1: aankomst in Valmorel

Na een rit van een tiental uurtjes arriveerden we in Valmorel. Onze vrees dat we in het donker sneeuwkettingen moesten opleggen was ongegrond: de wegen lagen er goed berijdbaar bij. Bij aankomst aan het hotel werden we opgewacht door een G.O. - een Gentil Organisateur - met een namenlijst. Hij wees ons meteen de weg naar de ondergrondse parking, die wel geparfumeerd leek. Van luxe gesproken! Zelf met tassen sleuren is ook niet nodig: een andere G.O. haalt ze voor je uit de auto en zorgt dat ze naar je kamer gebracht worden. Aan de receptie kregen we een drankje aangeboden, en we bleken net op tijd aangekomen te zijn voor de infosessie. Nadat we een korte introductie van de Insiders kregen, stelden alle animatoren zich voor: de begeleiders van de kinderopvang, het animatieteam, de verantwoordelijke van de spa enz. Alle activiteiten vloeien hier vlot en naadloos in elkaar. Na de infosessie namen we gauw een douche in onze mooi ingerichte kamer om daarna meteen naar het buffet te trekken. Moeilijk kiezen tussen lekkere gerechten als carpaccio van tonijn en st-jacobsvruchten, gebakken zalm met versgebakken frietjes, raclette, verschillende pasta's... We hadden amper onze buikjes rond gegeten of het animatieteam stond al het beste van zichzelf te geven op het podium, in flashy zilveren outfits. De rest van de avond hadden we l'embarras du choix in de bar: we wisten niet welke cocktail eerst te drinken. Moe van de lange rit en de drukke avond kropen we net iets te laat in bed... Maar niet na eerst nog uitgebreid alle hoekjes en snufjes van onze Deluxe kamer geïnspecteerd te hebben!